Prawo do świadczeń pieniężnych z Pomocy Społecznej
Zgodnie z art. 7 ustawy pomocy udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu:
1) ubóstwa;
2) sieroctwa;
3) bezdomności;
4) bezrobocia;
5) niepełnosprawności;
6) długotrwałej lub ciężkiej choroby;
7) przemocy w rodzinie;
7a) potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi;
8) potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności;
9) bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
10) (uchylony)
11) trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
12) trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
Pomoc przyznaje się po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego, w którym ustalana jest sytuacja osobista, rodzinna, dochodowa i majątkowa osób/rodzin, które złożyły wniosek o udzielenie pomocy. W przypadku osób korzystających ze stałych form pomocy aktualizację wywiadu sporządza się nie rzadziej niż co 6 miesięcy (mimo braku zmiany danych).
Prawo do świadczeń pieniężnych z Pomocy Społecznej przysługuje:
1) osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 776 zł, zwanej kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej;
2) osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 600 zł, zwanej kryterium dochodowym na osobę w rodzinie:
W szczególnie uzasadnionym przypadku osobie/rodzinie o dochodach przekraczających kryterium pod warunkiem zwrotu części lub całości kwoty zasiłku. W przypadkach szczególnych, zwłaszcza jeśli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie stanowiłoby dla osoby nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielonej pomocy można odstąpić od żądania takiego zwrotu.
Formy realizacji świadczeń
Świadczenia mogą być realizowane w formie:
1) pieniężnej;
2) niepieniężnej w przypadku stwierdzenia marnotrawienia przyznanych świadczeń, celowego niszczenia lub korzystania w sposób niezgodny z przeznaczeniem, bądź marnotrawienia własnych zasobów finansowych, poprzez przyznanie pomocy:
- do realizacji w sklepie;
- do realizacji w aptece;
- przyznanie opału w naturze;
- do realizacji za pośrednictwem pracownika socjalnego.
Ograniczenie wysokości, uchylenie przyznanego zasiłku, odmowa przyznania pomocy:
- gdy wnioskodawca zgłosi nowe okoliczności lub zmiany w jego indywidualnej sytuacji rodzinnej (w tym również zmiana wysokości dochodu)
lub gdy pracownik socjalny z urzędu stwierdzi zmianę sytuacji; - gdy osoba/rodzina nie współpracuje z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, w tym odmawia zawarcia
kontraktu socjalnego lub nie dotrzymuje jego postanowień; - gdy osoba uzależniona odmówi podjęcia leczenia
- gdy osoba bezrobotna odmówi podjęcia zatrudnienia.
